اخبار باغشهر بم

فیلم: بز کوهی در محیط زیست بم/ نماد ایران باستان؛ مظهر محافظت و فراوانی نعمت

بز کوهی در میان ایرانیان باستان از اهمیت زیادی برخوردار بوده تا آنجا که 90 درصد از سنگ نگاره‌های باستانی کشف شده در سرتاسر جغرافیای ایران مربوط به بز کوهی است.

فیلم و عکس: بز کوهی در مناطق کوهستانی محیط زیست شهر بم. بزکوهی در ایران باستان بعنوان نماد آبخواهی، زایندگی، محافظت و فراوانی نعمت شناخته میشده و جایگاه بالایی نزد مردمان قدیم داشته است.

بز کوهی را در اکثر مناطق کوهستانی ایران می‌توان یافت‌.

معمولا به صورت دسته جمعی زندگی می‌کنند. بیشتر گله‌های ده تا بیست راسی تشکیل می‌دهند ولی گاهی گله‌های بزرگ بیش از ۷۰ راس از آن‌ها دیده می‌شود. معمولا گله به‌ وسیله یک نر مسن و قوی رهبری می‌شود. گاهی نرهای جوان گله‌های جداگانه تشکیل می‌دهند. از گیاهان کوهستانی و جوانه درختچه‌ها و درخت‌ها تغذیه می‌کنند. بیشتر ارتفاعات زیاد را ترجیح می‌دهند ولی ممکن است تا کوهپایه پایین بیایند. از توانایی زیاد برای برای جست و خیز و دویدن روی صخره‌ها و پرتگاه‌ها برخوردارند.

فیلم از بز کوهی در محیط زیست شهرستان بم

فیلمی از “کل و بز” در منطقه محافظت شده سنگ مس شهرستان بم/ فیلم: سحر رشیدی

کَل و بز؛ گونه‌ای از بز کوهی با فراوانی زیاد در ایران

کَل و بُز گونه‌ای از بز کوهی است که از گسترده‌ترین گونه‌ها در مناطق گوهستانی ایران به شمار می‌رود و در شهر بم نیز به فراوانی یافت می‌شود. معمولا در گله‌های بسیار بزرگ زندگی می‌کنند که تعداد آن‌ها گاهی به ۵۰۰ راس نیز می‌رسد. نرها که کَل نامیده می‌شوند شاخ‌های بلند و شمشیر مانندی دارند. این جانور “جد بز اهلی” است و در نتیجه بز اهلی هم از نظر علمی زیرگونه‌ای از کل و بز محسوب می‌شود.

عکس و فیلم کل و بز کوهی محیط زیست بم سایت باغشهر بم
عکس بز کوهی در محیط زیست بم/ عکاس: سعید خسروی

بز کوهی نماد ایران باستان

محمد ناصری فرد متخصص نقوش صخره‌ای و نویسنده کتاب سنگ نگاره‌های ایران می‌گوید: تحقیقات پژوهشگران نشان می‌دهد نقش و طرح های به کار رفته در حدود 90 درصد از سنگ نگاره‌های باستانی کشف شده در سرتاسر جغرافیای ایران مربوط به بز کوهی است.

وی همچنین افزود: ” یکی از روایت‌های ایرانیان در رابطه با اهمیت بز کوهی در شاهنامه فردوسی آمده است. شاهنامه از کیومرث بعنوان نخستین پادشاه نام برده. کیومرث حدود چهل سال بر زمین زندگی كرد و سپس با اهریمن زشتی‌ها در افتاد و به دست اهریمن کشته شد.

دو قطره خون كیومرث بر زمین می‌چكد و از آن یك بوته ریواس دو شاخه می‌روید. این دو شاخه ریواس برهم می‌پیچند و از یك شاخه‌ی آن پسر زیبای جوانی به اسم مشی (ماری) و از شاخه دیگر آن دختر زیبای جوانی به اسم مشیانه (ماریانه) متولد می‌شود.

از آنجا که ماری و ماریانه غذا خوردن را نمی‌دانستند، خداوند فرشته‌ای را در قالب یك بزكوهی سفید رنگ می‌فرستد تا مشی و مشیانه را شیر بدهد. این بزكوهی تا آنها غذا خوردن را یاد بگیرند به آنها شیر می‌دهد، آنها بعد از گذشت سالیان بزرگ می‌شوند و روز سیزده فروردین با هم ازدواج می‌كنند. به اعتقاد من دلیل اینکه ما ایرانیان در روز سیزده فروردین سبزه گره می‌زنیم به نوعی برگرفته از همین داستان اساطیری است.”

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نوشته های مشابه