شرح ماجرای حمله برخی از نیروهای بسیجی و امنیتی به دانشگاه شریف در شامگاه یکشنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۱
رسانه سراسری عصر ایران در خصوص ماجرای حمله به دانشگاه شریف نوشت:
آنچه شب گذشته در دانشگاه شریف رخ داد، به معنای کامل کلمه حیرت‌انگیز و اسفناک بود. دانشجویان شریف، دیروز نیز همانند چند روز گذشته تجمعاتی در محوطه دانشگاه داشتند و با سر دادن شعارهایی اعتراض خود را نسبت به وقایع اخیر بیان می کردند. اما بعد از ساعاتی، تصاویر و فیلم‌هایی از این دانشگاه منتشر شد که نشان می‌داد عده‌ای از بیرون وارد حریم دانشگاه شده و با موتور درحال تعقیب دانشجویان – حتی در داخل پارگینک – هستند. گزارش‌های متعددی از تیراندازی به سمت دانشجویان با گلوله‌های پلاستیکی وجود دارد و منابع دانشجویی از بازداشت تعداد نامعلومی از همکلاسی‌های خود خبر داده‌اند.
اوضاع دانشگاه صنعتی شریف به حدی وخیم شد که شخص وزیر علوم ناگزیر شد شبانه به دانشگاه برود تا بلکه بتواند اوضاع را آرام و در شرایطی که دانشگاه در محاصره بود، تعدادی از دانشجویان را از آنجا خارج کند!
درباره آنچه دیشب بر سر دانشجویان بی‌پناه دانشگاه شریف گذشت چند نکته قابل تامل است:
1 – در حالی که طی روزهای اخیر بسیاری از دلسوزان نظام خواستار درک نسل جوان از سوی مسوولان شده بودند، درحالی که تجمعات دانشجویی در دانشگاه‌های متعدد کشور بدون تنش برگزار می‌شد و فضای اعتراضات از حالت رادیکال خارج شده بود، حمله به دانشگاه شریف که از نمادهای آموزش عالی کشور به شمار می رود، بسیار عجیب بود و باید بررسی شود چه کسانی در صدد افزایش نارضایتی و تنش ها بودند، آن هم درست در زمانی که کشور بیش از هر زمان دیگری نیازمند آرامش است.
2 – طبق قانون، ورود افراد مسلح و نیروهای نظامی و انتظامی به دانشگاه ها، حوزه های علمیه و بیوت مراجع برای تعقیب و دستگیری افراد ممنوع است. این اتفاق اما دیشب در دانشگاه شریف رخ داد و صحنه دانشگاه را به عرصه زد و خورد و جنگ و گریز تبدیل کردند. برخورد با این قانون‌شکنی آشکار کمترین خواسته مردمی است که این روزها با نگرانی تمام، وقایع کشورشان را پیگیری می‌کنند.
3 – گیریم که عده‌ای از دانشجویان شعارهای تندی داده و یا اصلاً مرتکب جرم شده‌اند. آیا راه برخورد با آن چند دانشجو، حمله به کل دانشگاه است؟ در مملکتی که تا دیروز از دوربین‌هایی سخن گفته می‌شد که می‌توانند عکس بدحجاب‌ها را در خیابان‌ها بگیرند و با کارت ملی‌شان تطبیق دهند و قبض جریمه به آدرس‌شان بفرستند، آیا نمی‌شد بدون این حمله تاسف‌بار، دانشجویان خاطی را شناسایی و بعداً احضار کرد؟ البته تأکید می‌کنیم “اگر واقعاً جرم و خطایی صورت گرفته باشد” والا نفس اعلام اعتراض که حقی عمومی است و جرم محسوب نمی‌شود.
4 – اگر برای دفاع از کیان نظام به دانشگاه حمله شده است که قطعاً نتیجه معکوس داده و سوژه جدیدی برای رسانه‌های بیگانه درست کرده‌اند. آب به آسیاب دشمن ریختن معنایی جز این دارد؟! کسانی که در روزهای اخیر از آسیب به سرمایه‌های عمومی مانند بانک‌ها و سطل آشغال‌ها و تابلوهای راهنمایی و رانندگی انتقاد می‌کردند، حواس‌شان هست که جوانان و به ویژه نخبگان دانشگاهی که این روزها با آنها بدرفتاری می‌شود، سرمایه‌های بزرگ‌تری هستند؟
آیا اتفاقات دیشب در دانشگاه شریف، موج جدیدی از مهاجرت استادان و دانشجویان این دانشگاه و سایر مراکز آموزش عالی راه نخواهد انداخت؟!
5 – روایت‌هایی که از وقایع دیشب نقل می‌شود بسیار تکان‌دهنده است. جا دارد شخص رئیس جمهور به عنوان حافظ قانون اساسی رأساً موضوع حمله دیشب به دانشگاه شریف را با تشکیل کمیته حقیقت‌یابی که حتما تعدادی از دانشجویان و استادان معترض دانشگاه شریف نیز در آن حضور داشته باشند، مورد رسیدگی فوری قرار دهد و تا این زخم عمیق‌تر نشده، نسبت به معرفی خاطیان و مجازات آنها، از هر طرف که باشند، اقدام کند.
یادمان نرود، “شریف” دانشگاه است نه مقر تروریست‌ها که بتوان بدان حمله کرد.
آقای رئیسی، آقای محسنی اژه‌ای و آقای قالیباف! کمک کنید به التیام زخم شریف و جلوگیری از گسترش آن. کلید آرامش کشور در دستان شماست.
وقوع چنین حوادثی نشان میدهد که خطرناکترین و بیرحم ترین افراد غیرمنتخب و نفوذی (جناح احمدی نژاد)، انقلاب مردم را سرقت کرده اند که با حذف هاشمی ، دست رهبری را هم در هرگونه تغییری بسته اند. از زمان روی کار امدن احمدی نژاد کشور وارد جهنم واقعی شده و علیرغم حاشیه نشینی ، تمام امور حتی اشوبها توسط وی مدیریت میشوند.