غزل حامد عسکری: دودلم اينكه بيايد من معمولی را سر و سامان بدهد يا سر و سامان ببرد

شعر و غزل حامد عسکری؛ ماده گرگ و سگ چوپان

غزل سگ چوپان از حامد عسکری:

هر نسيمی كه نصيب از گل و باران ببرد
مي تواند خبر از مصر به كنعان ببرد

آه از عشق كه يك مرتبه تصميم گرفت:
يوسف از چاه درآورده به زندان ببرد

وای بر تلخی فرجام رعيت پسری
كه بخواهد دلی از دختر يك خان ببرد

ماهرویی دل من برده و ترسم اين است
سرمه بر چشم كشد، زيره به كرمان ببرد

دودلم اينكه بيايد من معمولي را
سر و سامان بدهد يا سر و سامان ببرد

مرد آنگاه كه از درد به خود ميپيچد
ناگزير است لبی تا لب قليان ببرد

شعر كوتاه ولي حرف به اندازه‌ی كوه
بايد اين قائله را “آه” به پايان ببرد

شب به شب قوچی ازين دهكده كم خواهد شد
ماده گرگی دل اگر از سگ چوپان ببرد