اخبار باغشهر بمتاریخ و تمدن شهر بم

کشف یافته‌های جدید پارینه‌سنگی در دشت‌ بم و شرق استان مربوط به ۳۰۰ هزار سال قبل!

دوران پارینه‌سنگی قدیمی‌ترین و طولانی‌ترین مرحله زندگی انسان است؛ دورانی که در آن انسان برای نخستین بار از ابزار سنگی دست‌ساز استفاده کرد.

کاوش‌های باستان‌شناسان در «منظر فرهنگی بم و دشت‌های نرماشیر، فهرج و ریگان» باعث کشف یافته‌های جدید متعلق به دوره‌ پارینه‌سنگی شده است.

به گزارش باغشهر، بررسی‌های باستان‌شناسی در منظر فرهنگی بم و دشت‌های نرماشیر، فهرج و ریگان از نیمه‌های دهه‌ ۱۳۸۰ آغاز شد.

این کاوش‌ها سال گذشته (۱۳۹۹) توسط باستان‌شناسان در منطقه‌ فهرج ادامه پیدا کرد که در آن تعداد قابل توجهی محوطه از دوران پیش از تاریخ تا دوره‌ معاصر مورد شناسایی و مطالعه قرار گرفت.

کشف آثار دوران پارینه‌سنگی در بم

 

عکس کشف یافته‌های جدید پارینه‌سنگی
کشف یافته‌های جدید پارینه‌سنگی در دشت‌های بم، ریگان، فهرج و نرماشیر
باستان‌شناسان طی کاوش‌های اخیر  در مناطقی شرقی ایران از جمله دشت‌های بم، فهرج، ریگان و نرماشیر؛ موفق به کشف شواهد جالب توجهی از فرهنگ‌های پارینه‌سنگی قدیم و میانه شده‌اند.

نتایج مقدماتی مربوط به این تحقیقات که مدتی قبل در مجله‌ «IRJMETS» توسط سه باستان‌شناس محسن زیدی، سیروس برفی و شهرام زارع منتشر شده به معرفی اجمالی ۱۲ محوطه‌ پارینه‌سنگی پرداخته که در مناطق فهرج و ریگان شناسایی شده‌اند. بر اساس این مقاله، بیشتر محوطه‌های شناسایی‌شده روی نهشته‌های آبرفتی رودخانه‌های «نسا» و «گز بهمن» و مسیل‌های منتهی به بستر این رودخانه‌ها قرار گرفته‌اند.

تعدادی از محوطه‌ها نیز روی تراس‌های رودخانه‌های فصلی مانند «دشتوک» در مرز استان کرمان و سیستان و بلوچستان قرار گرفته‌اند که این نشان می‌دهد دسترسی به منابع آب از جمله عوامل مهم در پراکندگی محوطه‌های پارینه‌سنگی شناسایی‌شده در این مناطق است.


دست‌ابزارهای سنگی از جنس سنگ‌های آتشفشانی

محدوده‌ جغرافیایی بررسی‌شده دوران پارینه‌سنگی را می‌توان مربوط به حاشیه‌ جنوبی کویر لوت و از نظر تقسیمات اداری و سیاسی، بخش وسیعی از دشت‌های بم نرماشیر و ریگان در شرق استان کرمان دانست.‌

منطقه مورد بررسی از شمال و شمال غرب به کویر لوت، و از غرب و جنوب به رشته کوه بارز محدود می‌شود که همین عامل باعث شده تنوع آب و هوایی برّی، خیلی خشک، گرم و معتدل داشته باشد.

دست‌ابزارهای سنگیِ گردآوری‌شده از سطح این محوطه‌ها که بیشتر از جنس سنگ‌های آتشفشانی موجود در منطقه هستند، عمدتاً با تکنیک لوالوا و با ضربه‌ مستقیم ساخته شده‌اند و قابل انتساب به دوره‌ پارینه‌سنگی قدیم و به ویژه پارینه‌سنگی میانی هستند.


این منطقه در پژوهش‌های مربوط به خروج انسان اولیه از آفریقا و مهاجرت به مناطق دیگر اهمیت قابل توجهی دارد، از سوی دیگر کشف این محوطه‌ها همچنین این فرضیه را که فلات ایران به طور اعم و جنوب شرق ایران به طور اخص به عنوان یکی از کریدورها و مسیرهای اصلی ارتباطی که غرب و شرق را در دوران پارینه سنگی به هم پیوند می‌داده، قوت می‌دهد.

مطالعه‌ باستان‌شناختی و کشفیات پارینه‌سنگی مناطق مذکور توسط تیمی به سرپرستی شهرام زارع و با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی، پژوهشکده باستان‌شناسی و  اداره میراث فرهنگی استان کرمان و شهرستان بم؛ در حال انجام است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نوشته های مشابه