کشف یافتههای جدید پارینهسنگی در دشت بم و شرق استان مربوط به ۳۰۰ هزار سال قبل!
دوران پارینهسنگی قدیمیترین و طولانیترین مرحله زندگی انسان است؛ دورانی که در آن انسان برای نخستین بار از ابزار سنگی دستساز استفاده کرد.
کاوشهای باستانشناسان در «منظر فرهنگی بم و دشتهای نرماشیر، فهرج و ریگان» باعث کشف یافتههای جدید متعلق به دوره پارینهسنگی شده است.
به گزارش باغشهر، بررسیهای باستانشناسی در منظر فرهنگی بم و دشتهای نرماشیر، فهرج و ریگان از نیمههای دهه ۱۳۸۰ آغاز شد.
این کاوشها سال گذشته (۱۳۹۹) توسط باستانشناسان در منطقه فهرج ادامه پیدا کرد که در آن تعداد قابل توجهی محوطه از دوران پیش از تاریخ تا دوره معاصر مورد شناسایی و مطالعه قرار گرفت.
کشف آثار دوران پارینهسنگی در بم
تعدادی از محوطهها نیز روی تراسهای رودخانههای فصلی مانند «دشتوک» در مرز استان کرمان و سیستان و بلوچستان قرار گرفتهاند که این نشان میدهد دسترسی به منابع آب از جمله عوامل مهم در پراکندگی محوطههای پارینهسنگی شناساییشده در این مناطق است.
دستابزارهای سنگی از جنس سنگهای آتشفشانی
محدوده جغرافیایی بررسیشده دوران پارینهسنگی را میتوان مربوط به حاشیه جنوبی کویر لوت و از نظر تقسیمات اداری و سیاسی، بخش وسیعی از دشتهای بم – نرماشیر و ریگان در شرق استان کرمان دانست.
دستابزارهای سنگیِ گردآوریشده از سطح این محوطهها که بیشتر از جنس سنگهای آتشفشانی موجود در منطقه هستند، عمدتاً با تکنیک لوالوا و با ضربه مستقیم ساخته شدهاند و قابل انتساب به دوره پارینهسنگی قدیم و به ویژه پارینهسنگی میانی هستند.
این منطقه در پژوهشهای مربوط به خروج انسان اولیه از آفریقا و مهاجرت به مناطق دیگر اهمیت قابل توجهی دارد، از سوی دیگر کشف این محوطهها همچنین این فرضیه را که فلات ایران به طور اعم و جنوب شرق ایران به طور اخص به عنوان یکی از کریدورها و مسیرهای اصلی ارتباطی که غرب و شرق را در دوران پارینه سنگی به هم پیوند میداده، قوت میدهد.